Jestem programistą internetowym z 4-letnim doświadczeniem. Jestem również programistą z powszechnym kompleksem niższości (?) związanym z wykształceniem.

Dlatego też od czasów szkolnych studia podyplomowe były dla mnie obiektem podziwu. Po ukończeniu 3-letniego college'u i Uniwersytetu Otwartego w Korei Południowej, zapomniałem o tym, kiedy zacząłem pracować.

Jest kilka powodów, dla których myślałem o studiach podyplomowych, ale ich nie podjąłem.

1. Studia podyplomowe są drogie.
Tak, studia podyplomowe są niesamowicie drogie.
Zazwyczaj kosztują około 6-7 milionów wonów za semestr, więc nawet jeśli pracujesz, większość swojej pensji (?) musiałbyś przeznaczyć na czesne.

2. Brakuje mi czasu.

Tak, brakuje mi czasu.
Muszę łączyć pracę z nauką, więc nawet jeśli zapiszę się na wieczorowe zajęcia, jeśli będę musiał pracować w nadgodzinach... tak jak na obrazku powyżej, taka sytuacja. Z powodu tych dwóch powodów do tej pory tylko myślałem o tym, nie podejmując żadnych działań.

Ale zdałem sobie sprawę, że jeśli będę tylko o tym myślał, będę żałował później, więc po długich rozważaniach zdecydowałem się podjąć studia podyplomowe.

Muszę łączyć pracę z nauką, dlatego poszukiwałem studiów podyplomowych, biorąc pod uwagę następujące aspekty:

• Studia podyplomowe z niskim czesnym
• Studia podyplomowe w weekendy

Jak widać, skupiłem się na dwóch powodach, które sprawiły, że trudno było mi pójść na studia podyplomowe.

W ostatecznej liście uczelni, które rozważałem, znalazły się Uniwersytet Seulski, Uniwersytet Nauki i Technologii Seulski oraz Uniwersytet Kookmin.

Uniwersytet Seulski i Uniwersytet Nauki i Technologii Seulski to uniwersytety państwowe, więc czesne jest stosunkowo niskie, od 2 do 3 milionów wonów, ale zajęcia odbywają się w dni powszednie wieczorem, więc ze względu na odległość istnieje ryzyko, że nie będę mógł dojeżdżać do szkoły, co stanowiło dla mnie zagrożenie.

Uniwersytet Kookmin ma tę zaletę, że zajęcia odbywają się w weekendy, ale czesne wynosi około 7 milionów wonów, co jest zbyt dużym obciążeniem dla początkującego programisty. Warunki 1 i 2 mogą być pożądane przez wszystkich, ale znalezienie studiów podyplomowych, które by je spełniały, było trudne.

Większość rekrutacji na studia podyplomowe już się zakończyła, więc chciałem zacząć naukę na początku przyszłego roku, ale ponieważ byłem zdeterminowany, aby szybko rozpocząć, szukałem w różnych miejscach i w końcu znalazłem idealne dla siebie studia podyplomowe.

To Szkoła Podyplomowa Inżynierii Informatycznych i Integracji Technologii Uniwersytetu Dankook.

Zajęcia odbywają się w całości w weekendy, co oznacza, że ​​nie ma soboty, ale wolałem to niż mieć trudności z dojazdem na zajęcia w dni powszednie ze względu na obawy, że nie będę mógł dojechać na zajęcia w dni powszednie. Po drugie, czesne jest pokrywane w ramach rządowego programu stypendialnego, który pozwala mi otrzymać około 40% stypendium, co oznacza, że ​​koszty czesnego są zgodne z moimi oczekiwaniami.

Zgłoszenie i rozmowa kwalifikacyjna (zdalnie z powodu pandemii...) odbyły się dwa dni temu, a dziś ogłoszono wyniki rekrutacji.

W końcu zostałem przyjęty na studia podyplomowe, o których marzyłem od kilku lat.

Łączenie pracy z nauką będzie trudne, ale już mam doświadczenie w łączeniu pracy z nauką na Uniwersytecie Otwartym, więc czuję się jakbym został zaszczepiony.

Ze względu na pandemię orientacja i zajęcia prawdopodobnie będą odbywać się zdalnie, ale spodziewam się, że wielu programistów zastanawia się nad studiami podyplomowymi w specjalistycznych szkołach, dlatego chcę podzielić się z Wami moim doświadczeniem w ramach moich wspomnień ze studiów podyplomowych.