[Programista, studia podyplomowe] 1. Wybór studiów podyplomowych i doświadczenia z aplikowania

Jestem web developerem z 4-letnim doświadczeniem. Jestem również programistą z dość powszechnym kompleksem niższości związanym z wykształceniem (?).

Być może dlatego studia podyplomowe były dla mnie obiektem zazdrości i podziwu w czasach studenckich. Ukończyłem 3-letnią szkołę policealną, a następnie Uniwersytet Otwarty Korei (한국방송통신대학교), po czym zacząłem pracować i z czasem zapomniałem o tym pragnieniu.

Istnieje kilka powodów, dla których rozważałem studia podyplomowe, ale nigdy ich nie rozpocząłem.

1. Studia podyplomowe są drogie.
Tak, studia podyplomowe są niesamowicie drogie.
Zazwyczaj kosztują około 600-700 milionów wonów za semestr, co oznacza, że nawet pracując, musiałbym przeznaczyć na nie większość swoich zarobków (?).

2. Brakuje mi czasu.

Tak, brakuje mi czasu.
Ponieważ muszę pogodzić pracę z nauką, nawet jeśli zapiszę się na zajęcia wieczorowe, a będę miał nadgodziny... dosłownie znajdę się w sytuacji przedstawionej na obrazku powyżej. Z powodu tych dwóch powodów do tej pory tylko rozważałem studia podyplomowe, ale nigdy ich nie rozpocząłem.

Jednak zdałem sobie sprawę, że jeśli będę tylko o tym myśleć, to później będę żałował, więc po długich rozważaniach zdecydowałem się na podjęcie studiów podyplomowych.

Ponieważ muszę pogodzić pracę z nauką, szukając studiów podyplomowych, skupiłem się na poniższych aspektach.

• Uczelnia z niskim czesnym za studia podyplomowe
• Uczelnia oferująca zajęcia w weekendy

Jak widać, skupiłem się na dwóch głównych problemach, które dotychczas uniemożliwiały mi podjęcie studiów podyplomowych.

W trakcie poszukiwań ostateczna lista uczelni, które wchodziły w grę, zawierała trzy uniwersytety: Uniwersytet Miejski Seul (서울시립대), Uniwersytet Nauki i Technologii Seul (서울과학기술대) oraz Uniwersytet Narodowy (국민대).

Uniwersytet Miejski Seul i Uniwersytet Nauki i Technologii Seul to uczelnie publiczne, więc czesne jest stosunkowo niskie – około 200-300 milionów wonów. Jednak zajęcia odbywają się w dni powszednie wieczorem, a ze względu na odległość istnieje ryzyko, że nie będę mógł regularnie uczęszczać na zajęcia. To było dla mnie sporym problemem.

Uniwersytet Narodowy oferuje zajęcia w weekendy, co jest dużą zaletą, ale czesne w wysokości około 700 milionów wonów jest zbyt dużym obciążeniem finansowym dla początkującego programisty. Spełnienie warunku 1 i 2 to marzenie każdego, ale znalezienie uczelni, która spełnia oba warunki, okazało się trudne.

Ponieważ większość rekrutacji już się zakończyła, chciałem rozpocząć studia na początku przyszłego roku, ale skoro już się zdecydowałem, chciałem spróbować jak najszybciej. W trakcie poszukiwań trafiłem na idealną uczelnię dla siebie.

Jest to Uniwersytet Dankook (단국대학교), a konkretnie jego Szkoła Przedsiębiorczości i Technologii Informacyjnych (정보융합기술 창업대학원).

Wszystkie zajęcia odbywają się w weekendy, co oznacza, że nie będę miał wolnych sobót. Z drugiej strony, uważam, że jest to lepsze rozwiązanie niż martwienie się o to, czy będę mógł dotrzeć na zajęcia w tygodniu. Po drugie, czesne zostało obniżone o około 40% dzięki rządowemu programowi stypendialnemu, więc mieści się w moim założonym budżecie.

Zgłosiłem się na studia, odbyłem rozmowę kwalifikacyjną (zdalnie ze względu na pandemię koronawirusa), a dwa dni później, czyli dzisiaj, opublikowano listę osób zakwalifikowanych.

W końcu udało mi się dostać na wymarzone studia podyplomowe!

Połączenie pracy i nauki na pewno będzie trudne, ale już miałem doświadczenie w łączeniu pracy z nauką na Uniwersytecie Otwartym, więc mam nadzieję, że w pewnym stopniu jestem na to przygotowany.

Prawdopodobnie ze względu na pandemię koronawirusa, orientacja i zajęcia będą odbywać się zdalnie, ale spodziewam się, że wielu programistów rozważa podjęcie studiów podyplomowych w specjalistycznych uczelniach. Mam nadzieję, że dzięki mojej historii studiów podyplomowych będę mógł podzielić się z Wami moimi doświadczeniami i informacjami.