[นักพัฒนา ไปเรียนต่อปริญญาโท] 1. เลือกและสมัครเรียนปริญญาโท

ผมเป็นนักพัฒนาเว็บที่มีประสบการณ์ 4 ปี และเป็นนักพัฒนาที่มักมีคอมเพล็กซ์เรื่องการศึกษา (หรือเปล่า?) ด้วย

เพราะเหตุนี้เอง ระหว่างที่เรียนอยู่ มหาวิทยาลัยระดับบัณฑิตศึกษาจึงเป็นเป้าหมายที่ผมใฝ่ฝันอยากไปถึง แต่หลังจากเรียนจบวิทยาลัยอาชีวศึกษา 3 ปี และจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยเปิดแห่งชาติเกาหลี แล้วมาทำงาน ความใฝ่ฝันนั้นก็ค่อยๆ ลืมเลือนไป

มีเหตุผลหลายประการที่ทำให้ผมคิดเรื่องเรียนต่อระดับบัณฑิตศึกษา แต่ก็ไม่ได้ลงมือทำจริง

1. ค่าเล่าเรียนมหาวิทยาลัยระดับบัณฑิตศึกษาแพงมาก
ใช่แล้ว ค่าเล่าเรียนแพงมากจริงๆ
โดยทั่วไปแล้ว ค่าเล่าเรียนต่อภาคเรียนหนึ่งจะอยู่ที่ประมาณ 6-7 ล้านวอน ไม่ว่าจะทำงานอยู่แล้วก็ตาม เงินเดือนส่วนใหญ่ (หรือเปล่า?) ก็ต้องเอาไปจ่ายค่าเล่าเรียน

2. ไม่มีเวลา

ใช่แล้ว ไม่มีเวลา
เนื่องจากผมต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ดังนั้น ถึงแม้ว่าจะสมัครเรียนภาคค่ำ ก็ตาม ถ้าต้องทำงานล่วงเวลา... มันก็จะกลายเป็นสถานการณ์แบบในรูปด้านบนนั่นแหละ ผมจึงคิดแต่ไม่ลงมือทำจริงเพราะเหตุผลทั้งสองข้อนี้

แต่ถ้าคิดอย่างเดียวโดยไม่ลงมือทำจริง ผมก็คงต้องมาเสียใจทีหลังแน่ๆ ดังนั้น หลังจากคิดหนักอยู่พักใหญ่ ผมจึงตัดสินใจเรียนต่อระดับบัณฑิตศึกษา

เนื่องจากผมต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ผมจึงพิจารณาเรื่องต่อไปนี้เป็นหลักในการเลือกเรียนระดับบัณฑิตศึกษา

• มหาวิทยาลัยระดับบัณฑิตศึกษาที่มีค่าเล่าเรียนถูก
• มหาวิทยาลัยระดับบัณฑิตศึกษาที่มีการเรียนการสอนในวันหยุดสุดสัปดาห์

อย่างที่เห็นจากข้างต้น ผมได้พิจารณาจากเหตุผลสองข้อที่ทำให้ผมไม่สามารถเรียนต่อระดับบัณฑิตศึกษาได้ในช่วงที่ผ่านมา

จากการหาข้อมูล มหาวิทยาลัยระดับบัณฑิตศึกษาที่ติดอันดับสุดท้ายมี 3 แห่ง ได้แก่ มหาวิทยาลัยโซล มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีโซล และมหาวิทยาลัยกุกมิน

มหาวิทยาลัยโซล และมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีโซล เป็นมหาวิทยาลัยของรัฐ ดังนั้นค่าเล่าเรียนจึงค่อนข้างถูกอยู่ที่ประมาณ 2-3 ล้านวอน แต่เนื่องจากมีการเรียนการสอนในช่วงเย็นวันธรรมดา ทำให้มีโอกาสที่ผมจะไม่สามารถไปเรียนได้เพราะเรื่องระยะทาง ซึ่งนั่นก็เป็นความเสี่ยงอย่างหนึ่ง

ส่วนมหาวิทยาลัยกุกมิน มีข้อดีตรงที่เรียนวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ค่าเล่าเรียนประมาณ 7 ล้านวอน ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่หนักเกินไปสำหรับนักพัฒนาเว็บรุ่นใหม่ๆ เงื่อนไขข้อ 1 และ 2 เป็นเงื่อนไขที่ทุกคนอยากได้ แต่การจะหามหาวิทยาลัยที่ตรงตามเงื่อนไขทั้งสองข้อนั้นทำได้ยาก

เนื่องจากช่วงเวลาการรับสมัครส่วนใหญ่สิ้นสุดลงแล้ว ผมจึงตั้งเป้าหมายที่จะเข้าเรียนต้นปีหน้า แต่เนื่องจากตั้งใจแล้ว ผมจึงอยากจะลองดูเร็วๆ นี้ และระหว่างที่กำลังหาข้อมูลอยู่นั้น ผมก็ได้เจอมหาวิทยาลัยระดับบัณฑิตศึกษาที่เหมาะสมกับผมพอดี

นั่นก็คือ วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาเทคโนโลยีการผสานรวมข้อมูลและการประกอบธุรกิจ มหาวิทยาลัยดันกุก

การเรียนการสอนทั้งหมดเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ซึ่งหมายความว่าผมจะไม่มีวันเสาร์ให้พัก แต่สำหรับผมแล้ว มันกลับเป็นเงื่อนไขที่ดีกว่าการไปเรียนในวันธรรมดาแล้วกังวลว่าจะไปเรียนไม่ทัน ประการที่สอง ค่าเล่าเรียนสามารถได้รับทุนการศึกษาจากรัฐบาลประมาณ 40% ทำให้ค่าเล่าเรียนอยู่ภายในงบประมาณที่ผมคาดการณ์ไว้

หลังจากส่งใบสมัครและสัมภาษณ์ (ผ่านระบบออนไลน์เนื่องจากสถานการณ์โควิด-19) ผ่านไปสองวัน วันนี้ก็มีประกาศผลสอบออกมาแล้ว

ในที่สุดผมก็สอบติดมหาวิทยาลัยระดับบัณฑิตศึกษาที่ใฝ่ฝันมานานหลายปี

การดำรงชีพและการเรียนไปพร้อมกันนั้นอาจจะยากลำบาก แต่ผมเคยเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยตอนเรียนที่มหาวิทยาลัยเปิดแห่งชาติเกาหลีแล้ว ดังนั้น ผมจึงคิดว่าน่าจะได้รับวัคซีนป้องกันบ้างแล้ว

เนื่องจากสถานการณ์โควิด-19 การปฐมนิเทศและการเรียนการสอนน่าจะมีโอกาสที่จะเป็นแบบออนไลน์สูง แต่ผมคาดว่าน่าจะมีนักพัฒนาเว็บหลายคนที่กำลังคิดเรื่องการเรียนต่อระดับบัณฑิตศึกษาในสาขาเฉพาะทาง ผมจึงอยากจะนำประสบการณ์ของผมมาแบ่งปันให้กับทุกคนผ่านเรื่องราวการเรียนต่อระดับบัณฑิตศึกษาของผม