ฉันเป็นนักพัฒนาเว็บ 4 ปี ฉันเป็นนักพัฒนาที่มีความซับซ้อนของการศึกษาทั่วไป (?)

ดังนั้น ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลาย มหาวิทยาลัยได้กลายเป็นเป้าหมายของฉัน จบการศึกษาจากวิทยาลัยเทคนิค 3 ปี และมหาวิทยาลัยการศึกษาทางไกลแห่งชาติ ฉันลืมไปเมื่อฉันทำงาน

มีหลายเหตุผลที่ฉันคิดเกี่ยวกับการเรียนต่อระดับบัณฑิตศึกษา

1. มหาวิทยาลัยมีค่าเล่าเรียนแพง
ใช่ มหาวิทยาลัยมีค่าเล่าเรียนแพงมาก
โดยทั่วไปแล้ว ประมาณ 6 ล้านถึง 7 ล้านวอนต่อภาคการศึกษา ไม่ว่าคุณจะทำงานอยู่หรือไม่ ค่าเล่าเรียนส่วนใหญ่ (?) จะต้องใช้ไปกับค่าเล่าเรียน

2. ไม่มีเวลา

ใช่ ไม่มีเวลา
ฉันต้องทำงานควบคู่ไปกับงานของฉัน ดังนั้น แม้ว่าฉันจะลงทะเบียนเรียนในตอนเย็น ถ้าฉันทำงานล่วงเวลา.... ตามที่ฉันพูด มันจะกลายเป็นสถานการณ์เหมือนในภาพด้านบน เกิดขึ้น ฉันคิดอยู่ตลอดเวลาเพราะเหตุผลทั้งสองประการข้างต้น แต่ฉันไม่สามารถดำเนินการใด ๆ ได้

แต่ฉันคิดว่าถ้าฉันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันจะเสียใจในภายหลัง ฉันตัดสินใจที่จะเข้าเรียนต่อระดับบัณฑิตศึกษาหลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วน

ฉันต้องทำงานควบคู่ไปกับงานของฉัน ดังนั้น ฉันจึงพิจารณาข้อกำหนดต่อไปนี้เมื่อฉันมองหามหาวิทยาลัย

• มหาวิทยาลัยที่มีค่าเล่าเรียนต่ำ
• มหาวิทยาลัยที่เปิดสอนในวันหยุดสุดสัปดาห์

ดังที่คุณเห็น ฉันกังวลเกี่ยวกับสองเหตุผลที่ทำให้ฉันเข้าเรียนต่อระดับบัณฑิตศึกษายากในอดีต

มหาวิทยาลัยที่ฉันได้เข้าร่วมรายการสุดท้ายคือมหาวิทยาลัยโซล, มหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีโซล และมหาวิทยาลัยกุกมิน

ในกรณีของมหาวิทยาลัยโซลและมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีโซล ค่าเล่าเรียนค่อนข้างต่ำประมาณ 2-3 ล้านวอนเนื่องจากเป็นมหาวิทยาลัยของรัฐ แต่มีการเรียนในตอนเย็นวันธรรมดา ดังนั้น นี่จึงเป็นความเสี่ยงเนื่องจากฉันอาจไม่สามารถไปโรงเรียนได้เนื่องจากระยะทาง

ในกรณีของมหาวิทยาลัยกุกมิน ข้อดีคือมีการเรียนในวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่ค่าเล่าเรียนประมาณ 7 ล้านวอนซึ่งเป็นราคาที่แพงเกินไปสำหรับนักพัฒนาเบื้องต้น ข้อกำหนด 1 และ 2 อาจเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการ แต่เป็นเรื่องยากที่จะหามหาวิทยาลัยที่ตรงตามความต้องการ

เนื่องจากใบสมัครส่วนใหญ่จบลงแล้ว ฉันต้องการกำหนดเป้าหมายให้เข้าเรียนในต้นปีหน้า แต่ฉันต้องการลองทำในทันทีเมื่อฉันตัดสินใจ ดังนั้น ฉันได้ค้นหาที่นี่และที่นั่นและฉันพบมหาวิทยาลัยที่เหมาะกับฉัน

นั่นคือ โรงเรียนบัณฑิตวิทยาลัยนวัตกรรมเทคโนโลยีสารสนเทศและธุรกิจแห่งมหาวิทยาลัยดันกุก

มีข้อเสียคือ เรียนในวันหยุดสุดสัปดาห์ ดังนั้นจึงไม่มีวันเสาร์ แต่ฉันคิดว่า ฉันจะดีใจมากกว่าที่จะไปโรงเรียน ฉันคิดว่า ฉันไม่สามารถไปเรียนได้ในวันธรรมดา เงื่อนไขที่ดีสำหรับฉัน ประการที่สอง ค่าเล่าเรียนได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล ดังนั้น ฉันจึงได้รับทุนการศึกษาประมาณ 40% ดังนั้นค่าเล่าเรียนจึงอยู่ภายในขอบเขตที่ฉันคาดไว้

การสมัครเริ่มต้น การสัมภาษณ์ (การสัมภาษณ์ทางออนไลน์เนื่องจาก COVID-19 ..) และประกาศผลการสอบผ่านในวันนี้ สองวันต่อมา

ในที่สุด ฉันก็ได้รับการยอมรับเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยที่ฉันอยากเข้าเรียนมาหลายปีแล้ว

แน่นอนว่า การหารายได้และการศึกษาเป็นเรื่องยาก แต่ฉันมีประสบการณ์ในการหารายได้และการศึกษาในเวลาเดียวกัน ฉันจึงคิดว่า ฉันได้รับวัคซีนป้องกันไปบ้างแล้ว ไม่ใช่เหรอ

ฉันคิดว่า การปฐมนิเทศ การเรียน และอื่น ๆ อาจเป็นแบบออนไลน์เนื่องจาก COVID-19 แต่ฉันคิดว่า มีนักพัฒนาจำนวนมากที่กำลังพิจารณาที่จะเข้าเรียนต่อระดับบัณฑิตวิทยาลัย ฉันจะแบ่งปันข้อมูลที่ฉันมีผ่านเรื่องราวการท้าทายของฉันในโรงเรียนบัณฑิตวิทยาลัยเพื่อให้พวกเขาสามารถตัดสินใจได้